eyktar-staðr

m. the place of the sun at half-past three P. M.; meira var þar jafndægri en á Grænlandi eðr Íslandi, sól hafði þar eyktar-stað ok dagmála-stað um skamdegi, Fb. i. 539,—this passage refers to the discovery of America; but in A. A. l. c. it is wrongly explained as denoting the shortest day nine hours long, instead of seven; it follows that the latitude fixed by the editors of A. A. is too far to the south; frá jafndægri er haust til þess er sól setzk í eykðarstað, þá er vetr til jafndægris, Edda 103.